O życiu bez telefonu.

Jakiś czas temu mojemu ukochanemu padł telefon. Oznajmił, że nie kupi nowego i koniec. Dziś zapraszam Was na wywiad z mężem, w którym tłumaczy się ze swojej decyzji i tego, dlaczego podjął taką decyzję i jak sobie radzi z jej konsekwencjami.

Kiedy i dlaczego zrezygnowałeś z telefonu?

Licząc od dziś, to ponad 5 lat temu. Pamiętam, że zepsuł się ówcześnie posiadany przeze mnie telefon i mimo kilku własnoręcznych prób jego naprawy, nie przywróciłem mu sprawności. Uznałem, że przecież nie potrzebuję nowego, no i odtąd żyję bez. Nie ma chyba jednego powodu, dla którego telefonu nie posiadam; to trochę jak w katastrofach lotniczych - zawsze jest kilka przyczyn.

Fakt faktem, że 5 lat temu wydarzyło się w moim życiu bardzo dużo zmian, zdecydowana większość z nich - z tej perspektywy chyba mogę to już jako tako ocenić - na lepsze. Pozbycie się telefonu to po prostu jedna z nich.

Czy naprawdę nigdy do nikogo nie dzwonisz? Nie wysyłasz wiadomości?

Bez żartów - czasem korzystam z telefonu żony. Choć poza 'koniecznościami' to telefonuję gdzieś może raz w miesiącu. SMSa to wysyłam może jednego rocznie...

Wynika to z pewnością po części z faktu, że właściwie nie utrzymuję kontaktów towarzyskich - cóż - mizantropia.

Nie czujesz się odizolowany od świata?

Czuję, ale zdecydowanie zbyt mało, niż bym chciał! Niestety, mamy w domu nadal internet. Pamiętam, że mieszkając jeszcze w Krakowie przez kilkanaście miesięcy nie mieliśmy w domu internetu - bardzo dobrze wspominam ten czas, więcej wówczas czytałem. Przelewy i maile ogarniałem w robocie.

Jak radzisz sobie w sytuacjach kryzysowych, np. gdy ucieknie Ci pociąg, zdarzy się wypadek?

Na przestrzeni ostatnich kilku lat miałem może 3 takie sytuacje. Raz wypadek zdarzył się mojej żonie (wówczas jeszcze narzeczonej), ona telefon miała. Innym razem, faktycznie, musiałem korzystać z późniejszego pociągu, niż ten, którym planowałem jechać, bo pociąg zmienił się tego dnia w autobus a ja miałem rower... Żona, przerażona, że mnie nie ma i na pewno coś mi się stało, przyjechała prawie na stację - 28 km po górach w jedną stronę.

Od tego czasu mamy obydwoje pewną rezerwę na takie sytuacje. Raz, dawno temu, jeszcze w Krakowie, to żona musiała dłużej zostać w pracy i nie miała jak dać mi znać. Wtedy to ja do niej przyjechałem.

Więc, odpowiadając na pytanie - właściwie to sobie radzę i nie radzę.

Albo taka sytuacja: ktoś z rodziny jest w szpitalu, skąd wiesz kiedy go odwiedzić i co mu przynieść?

Trzeba się umawiać i tych ustaleń nie zmieniać. Czyli żyć tak, jak żyło się zawsze, poważnie traktując swój i drugiej osoby czas.

A tak prozaiczna rzecz jak odbiór paczki od kuriera? Albo zrobienie przelewu? 

Telefon nadal mamy w domu i faktycznie jako telefon domowy się sprawdza - nikt z nas nie jest do niego przywiązany, chyba nawet każde z nas bardziej woli go przy sobie nie mieć, niż mieć.

Apropos kurierów to raz zdarzyła się śmieszna sytuacja. Byłem akurat w stolicy i miałem wtedy domowy telefon ze sobą, gdy zadzwonił kurier, że ma dla nas paczkę. Powiedziałem, że nie mam jej jak odebrać (mieszkamy w miejscu, gdzie trudno jest dojechać blachosmrodem, więc zawsze to któreś z nas idzie 'na drogę' odebrać od kuriera przesyłkę) i że będę w domu za 2 dni, ale mogę mu powiedzieć, jak dojść do naszego domu i że zajmie mu to może 10 minut tam i z powrotem. Oczywiście łatwiej było pojeździć z paczką jeszcze 2 dni, hehe.

Czy będąc na zakupach nie odczuwasz potrzeby zadzwonić do żony? Poradzić się lub upewnić się czy jeszcze czegoś nie trzeba?

Nie. Zawsze przed zakupami uzgadniamy dokładnie co kupić. Jeśli zdarza mi się kupić coś poza tym, co było ustalone, to tylko, gdy mam do tego dobry powód.

Czy nie uważasz, że korzystanie z aplikacji ułatwiłoby Ci życie? Telefon przydaje się przecież, by sprawdzić połączenie autobusowe czy wypożyczyć rower?

Nie uważam. Autobusem jeżdżę raz na 2 miesiące, jego rozkład mogę sprawdzić w sieci. Roweru jeszcze nigdy nie wypożyczałem, staram się mieć swój lub pożyczać od znajomych, choć to i tak skrajnie rzadkie sytuacje. Fakt faktem, że te nowe, małopolskie szynobusy PKP bardzo utrudniają przewożenie roweru, ale jakoś się da. Raz w stolicy pewnie zaoszczędziłbym z 1,5 godziny wypożyczając rower ... ale to jeden raz.

Wielu ludzi używa telefonu do robienia zdjęć, przechowywania danych lub słuchania muzyki. Nie odczuwasz takich potrzeb?

Odczuwam, zaspokajam je przy pomocy komputera, słuchawek, amplitunera, głośników itd. Taka muzyka to jednak co innego - to znaczy sądzę, że co innego, bo nigdy nie słuchałem muzyki z telefonu.

Jak radzisz sobie z krytyką otoczenia, opiniami i pytaniami typu: "Co jeśli zdarzy się wypadek?", "W dzisiejszych czasach to nieodpowiedzialne!"?

Jak zdarzy się wypadek to pewnie poproszę kogoś o pomoc. Nieodpowiedzialne? Dlaczego? Śmieszy mnie taka 'krytyka' - i umacnia w mizantropii.

Co poradziłbyś osobom, które rozważają taki krok?

Trudne pytanie, bo z zasady staram się nie ingerować w życie innych. Ale tak ogólnie, to zachęcam. Pamiętam, że te 5 lat temu kilka osób pytało, czy czuję się bez telefonu bardziej szczęśliwy. Bardziej szczęśliwy to może za dużo powiedziane, bo ogólnie nie czuję się szczęśliwy. Mogę za to stwierdzić, że czuję się mniej nieszczęśliwy. To na pewno.

Podzielisz się jakimiś zabawnymi historiami, w których musiałeś się przyznać do braku telefonu?

Te zabawne to już wymieniłem. Pamiętam za to jedną historię nie tyle śmieszną, co pouczającą. Raz w banku musiałem podać numer telefonu, nie pamiętam już do czego. Podać musiałem, to podałem numer żony, przy czym zaznaczyłem, że to jej a nie mój. Pani w banku zupełnie nie interesowało, czyj to telefon. Pouczające są w tym dwie rzeczy - ktoś w ogóle nie dopuścił sytuacji, że można telefonu nie mieć, a dwa, że przedstawiciel banku, a więc i sam bank można powiedzieć, ma gdzieś rzetelność przechowywanych informacji. Choć na dobrą sprawę, to dość logiczne - też bym na to nie zwracał uwagi, gdybym mógł bezkarnie drukować walutę. Ale może lepiej nie będę wykraczał poza zakres pytania...

O tym co kryje się za przemysłem telefonicznym i jaki ma on wpływ na środowisko warto dowiedzieć się oglądając materiał przygotowany przez Instytut Globalnej Odpowiedzialności. Rozważaliście rezygnację z telefonu? Zamienienie telefonów osobistych na jeden w rodzinie lub domu?