"Nie jest za ślisko?", "Nie marzniesz?" - o jeździe rowerem w zimie.

Kilku czytelników zapytało mnie ostatnio w prywatnych wiadomościach o jazdę rowerem w zimie. O to, jak radzę sobie z lodem i chłodem... Na jakim jeżdżę rowerze i czy korzystam z opon z kolcami, czy w mieście używam maseczki antysmogowej, jak pokonuję śliskie nawierzchnie i co robię, by nie marznąć, a w szczególności jak zabezpieczam stopy i dłonie - o wszystkim tym przeczytacie w dzisiejszym wpisie!

Rower. 
Mój rower codzienny to trekking Mangoose Switchback z 2001 roku. Jest stalowy i waży swoje, choć nie ma żadnej amortyzacji. Rower ma obecnie zewnętrzny napęd 2x7, który doskonale sprawdzał się na mieście - w Beskidzie muszę nieraz stanąć na pedałach, a w gorsze dni prowadzić rower, gdy podjeżdżam pod górki o nachyleniu większym niż 11%. Kiedyś miałam piastę planetarną (rozwiązanie wygodne, bo nie trzeba czyścić napędu i trudniej pobrudzić spodnie), ale zdołałam ją popsuć i już nie wróciliśmy do tego rozwiązania.

Koniecznym ekwipunkiem rowerowym na zimę są błotniki i lampki. Ja używam lampek na baterie - warto pamiętać, żeby często je ładować, bo zmrok zapada o tej porze roku zawsze wcześniej niż się spodziewamy. Moi znajomi zachwalają dynamo w piaście, bo nie trzeba myśleć ani o bateriach ani o zabieraniu lampek z domu.

Tak jak w innych porach roku, do jazdy na co dzień przyda się też bagażnik - szczególnie do przewozu większych rzeczy o nietypowych kształtach! ;)

Opony i lód.

Nie mam zimowych opon i nigdy na takich nie jeździłam. Obecnie zastanawiamy się nad zakupem kompletu wybitnie antypoślizgowych gum i złożeniem jednego uniwersalnego roweru zimowego dla nas i naszych ewentualnych gości by nawet w trudnych warunkach zima na rowerze nie była już nikomu straszna - jeśli się na to zdecydujemy, opiszę wrażenia.

Póki co korzystam z opon Schwalbe Marathon GreenGuard bez żadnego specjalnego bieżnika. Nie jest to najlepsze rozwiązanie na lód i śliskie nawierzchnie, ale mają tę zaletę, że są nieprzebijalne i dzięki temu nie łapię gum - nie ma chyba nic bardziej irytującego, niż konieczność zmiany dętki w zimie, gdy śpieszymy się do pracy. Służą mi już 8 lat. Na tych zupełnie niezimowych oponach jeżdżę więc wolno, staram się nie wykonywać gwałtownych ruchów i hamować tylko tam, gdzie ryzyko wpadnięcia w niebezpieczny poślizg jest minimalne. Ciężko to opisać, warto po prostu jeździć - pedałowanie w warunkach zimowych znacznie poprawia technikę jazdy na rowerze w ogóle i z każdym dniem czujemy się coraz pewniej.

Maseczka antysmogowa. 
Ja jeżdżę bez maseczki, na brodę i nos naciągam komin, ale tylko dlatego, że nie znoszę jak mi wieje mrozem po twarzy. Mąż od ponad 5 lat jeżdżąc po Krakowie używa maseczki Respro Techno. Testował też filtry RZMask, ale jego nosowa intuicja uważa, że nie wystarczają. W Beskidzie maseczki nie są konieczne. 

Wstrętny mróz. 
Przez wiele lat w zimie marzłam na rowerze potwornie (zresztą nie tylko na rowerze). Mimo grubych rękawic i butów, stopy i dłonie szybko robiły się sine i traciły czucie. Jak sobie poradziłam z tym problemem? Zorientowałam się, że wychładzam się nie dlatego, że mam za słabe ubranie.  

Staram się stosować do kilku podstawowych zasad i gdy rzeczywiście to robię - działają! Jeśli się jest zmarzluchem to od października do marca należy szczególnie dbać o to, żeby jeść ciepłe i pożywne śniadania - owsianki, jaglanki lub zupy. Zaleca się nie spożywać mleka i jego przetworów, a także owoców południowych (bananów, mango, owoców kaki, melonów, ananasów, kiwi, cytryn itp.) i nie pić żadnych zimnych napojów, bo bardzo wychładzają organizm. By rozgrzać ciało od środka należy regularnie pić napar z korzenia pietruszki. Warto też od czasu do czasu moczyć stopy w gorącej wodzie ze sproszkowanym imbirem. 

Ciepłe ubranie oczywiście się przyda, ale raczej ubieramy kończyny niż tułów. Pod spodnie trzeba założyć kalesony lub rajstopy. Ciepłe buty, ciepłe skarpety i super grube rękawiczki (najlepiej dwupalczatki) - to absolutna podstawa! Ani buty, ani rękawiczki, ani skarpetki nie mogą cisnąć - musi się dać w nich ruszać palcami.

Plucha. 

Zima to nie tylko mróz i lód. Czasem pada śnieg z deszczem, a czasem jest błoto pośniegowe, przed którym nie chronią nas do końca nawet najlepsze błotniki. Wtedy ubieram kalosze, gumowe spodnie i pelerynę typu ponczo. Moja peleryna jest jaskraworóżowa i dzięki temu, że z daleka widać na drodze osobliwy namiot w dziwnym kolorze, kierowcy omijają mnie szerokim łukiem. ;)

Czy są tu jacyś zimowi rowerzyści? Jakie są Wasze patenty? 

Wierzę, że macie ich znacznie więcej niż ja, więc dzielcie się doświadczeniami!