Recenzja książki kucharskiej "Nowa Jadłonomia. Roślinne przepisy z całego świata" autorstwa Marty Dymek

Drugą książkę Marty Dymek, tak jak i pierwszą, dostałam od mamy. Trochę się bałam tej publikacji. No bo jak to? Chcę gotować lokalnie i sezonowo, a tu w moje ręce wpadają przepisy z całego świata. Znając jednak twórczość autorki bloga Jadłonomia liczyłam na wiele polskich składników. Nie zawiodłam się!

Choć "Nowa Jadłonomia" podaje receptury na wiele egzotycznych dań, to większość z nich da się ugotować przy pomocy regionalnych warzyw i łatwo dostępnych składników. Marta Dymek po raz kolejny bawi się warzywami i korzysta z tego co lokalne. Jedliście kiedyś bobomole? Uwierzcie mi, smakuje obłędnie!

Co jeszcze wypróbowałam? Zupę pomidorową z czarną herbatą, izraelską pastę fasolową z rodzynkami, seler kung-pao, szwedzkie klopsiki i grzybowe nuggetsy. Wszystko się udało!

Z początku rozczarował mnie podział na rozdziały, bo tym razem przepisy nie są pogrupowane według rodzaju warzyw, z których chcemy gotować, a bardziej tradycyjnie - w książce znajdziemy więc przepisy na śniadania, małe dania, zupy, duże dania, desery, napoje i produkty podstawowe takie jak na przykład majonez, bulion czy puree ziemniaczane. Układ pierwszej książki bardzo przypadł mi do gustu, ale "Nowa Jadłonomia" wybroniła się doskonałym indeksem i czytelną listą przepisów na końcu publikacji.

W oznaczaniu dań, które chcemy ugotować pomagają aż trzy wstążkowe zakładki. Zdjęcia są proste i nieudziwnione - pokazują, że nie musimy spędzić pół dnia na dekorowaniu potrawy, by wyglądała apetycznie. 

Każdy receptura opatrzona jest indywidualnym wstępem - wspomnieniem, anegdotą, historią powstania przepisu. Na końcu znajdziemy informacja, gdzie kupić bardziej wyszukany składnik i czy ewentualnie można go zastąpić oraz z czym podać daną potrawę.

Atutem książki jest również to, że receptury w niej zawarte nie wymagają użycia wymyślnych sprzętów kucharskich. Tak naprawdę wystarczą nam podstawowe naczynia i prosty blender.

Autorka przykłada też wielką wagę do niemarnowania jedzenia. Jeśli w przepisie pojawia się jakiś dziwny składnik, to zawsze zaznacza, gdzie jeszcze możemy go użyć. Gdy gotujemy zupę, zabrania odcedzania i wyrzucania warzyw, a raczej podsuwa kilka pomysłów co można z nich zrobić.

Książka oczarowała mnie bez reszty. Myślę, że będzie mnie inspirować do wielu kulinarnych eksperymentów. Marta Dymek po raz kolejny udowadnia, że kuchnia roślinna może być smakowita, zdrowa i różnorodna, a przygotowanie wyjątkowych dań nie musi być ani wybitnie pracochłonne, ani skomplikowane, ani kosztowne. Polecam wszystkim miłośnikom kuchni świata, nie tylko weganom!