Bezsernik ze słonecznika.

Przepis na podobne ciasto dostałam jakiś czas temu od koleżanki (podejrzewam, że znalazła go na blogu Hello Morning). Przyrządzałam go na Boże Narodzenie i Wielkanoc przez ostatnie kilka lat i już chyba wpisał się w nasz świąteczny jadłospis. Oryginalna receptura zawiera jednak kilka składników, które nie są produkowane w Polsce, a inne ciężko nabyć bez opakowań z tworzywa sztucznego (mleko sojowe, gotowy proszek budyniowy, cytryna, rodzynki). Ponieważ od jakiegoś czasu, staram się zwracać na takie rzeczy uwagę, przerobiłam przepis na bardziej lokalny i bezśmieciowy... 

Bezsernik to przekorna nazwa. Moim zdaniem bez względu na to, czy przypomina komuś klasyczny serowiec, czy nie - smakuje wybornie i warto go przyrządzić.

Składniki:

400g nasion słonecznika

woda do płukania i namaczania

350g mleka owsianego

2 czubate łyżki mąki ziemniaczanej

1 łyżka domowej esencji waniliowej

3 łyżki syropu lub świeżo wyciśniętego soku z pigwowca

garść suszonej żurawiny

garść orzechów włoskich

100g cukru

1. Słonecznik wsypujemy do litrowego słoika i zalewamy wodą, odstawiamy na 12 godzin.
2. Odcedzamy wodę i mielimy słonecznik najdrobniej jak się da. Ja robię to z starej, żeliwnej ręcznej maszynce do mielenia, ale można też użyć blendera. 
3. Zmielony słonecznik wrzucamy do miski. 
4. Dodajemy mleko, mąkę ziemniaczaną, esencję, sok z pigwowca, żurawinę, orzechy włoskie oraz cukier. Wszystko dokładnie mieszamy.
5. Przekładany do formy (ja używam tortownicy o średnicy 26cm i ciasto wychodzi dość płaskie) wyłożonej papierem do pieczenia.
6. Pieczemy około godziny w 180 stopniach.
7. Studzimy i dekorujemy według uznania, albo nie dekorujemy niczym (też będzie smaczny).