Sierpień 2017, pracowicie.

Wakacje! Mieszczuchom kojarzą się z długimi dniami, słońcem, wypoczynkiem i sielanką. Nam też się tak jeszcze kojarzą, ale jest to bardzo złudne, już dawno przestały takie być. Dla ludzi żyjących z darów ziemi to najbardziej pracowity czas. Właściwie nie wiadomo w co wsadzić ręce... 

Zakisić ogórki? Zrobić przeciery pomidorowe? Zebrać fasolkę do mrożenia? Może zajmiemy się ocieplaniem domu, skoro jest pogoda? Albo chociaż wymienić szyby w oknach. Czyścimy studnię w tym roku? A może są grzyby?

– Chodźmy w końcu na jakiś spacer, żeby odetchnąć. Ale wiesz co, weźmy pojemniki, a nuż będą jeżyny, to zrobimy dżem...

– Cholera, trzy dni temu zbierałam ogórki, a znów mają po 15 centymentrów!

– O nie! Zarosło, no dobra, to dzisiaj plewimy.

– Sad! Przecież trzeba okopać drzewka!

– Połamały się tyczki od fasoli, widziałeś?

– Zebrałam 13 cukinii, w tym 7 gigantów, co robimy?

– Trzeba w końcu naprawić tę bramkę od grządek, bo do szału mnie już doprowadza.

– Ty! Te wstrętne sarny obgryzły nam akacje. A tak ładnie szły, jeszcze wczoraj Ci pokazywałem... Kupujemy milion metrów siatki i grodzimy, obwiązujemy... Myślisz, że sarny, a może zające, tak nisko... Dlaczego akacje? Przecież mają tyle chaszczy!

I tak w kółko, bo plony pojawiają się w zmasowanych ilościach średnio co 2 dni... Chwasty rosną jak na drożdżach. Lista rzeczy, które warto zrobić przed zimą stale się wydłuża. A sarny zachwycają, gdy patrzy się z okna i wkurzają, kiedy odkrywamy kolejne szkody. No nie ma oddechu. Praca wre. I dziwnym trafem wciąż gubią się nożyczki, zapodziewają łopatki, brakuje wiaderek na zbiory...

Jeśli do tego dojdzie etatowa praca męża, budowa, goście i opieka nad maleńkim dzieckiem, to można sobie wyobrazić niezły sajgon.

Na koniec miesiąca stwierdzam więc bez wahania - jesteśmy zmęczeni! 

Poniżej trochę migawek z naszego sierpniowego bytowania w Beskidzie. 

Zbiory:

Pomidorowy zawrót głowy.

Pomidory na przetwory. Póki co zebraliśmy trzy 20-litrowe wiadra. Przerobiłam je na soki i przeciery. Ale coś zrobiłam nie tak i połowa przecierów skisła po kilku dniach. 

Boćwina, marchew, cukinia i fasolka. Fasolkę mrozimy, a resztę próbujemy przejeść.

Z jeżyn i czarnego bzu zrobiliśmy musogalaretkę.

Tak wyglądają strąki rzodkiewki. Kiedy wyschną łuskam je i mam nasiona na przyszły rok.

A to suchy bób. Zebraliśmy go w sierpniu by mieć własne nasiona.
Niestety, robale nas przechytrzyły i w pięknych fasolkach wyżłobiły miliardy dziurek.

  

Załamany szczypior to znak, że cebulę należy zebrać. W tym roku zrobiliśmy to w połowie sierpnia. A ponieważ często padało, porozkładaliśmy do skrzynek i dosuszaliśmy na słońcu, żeby nam nie zgniła.

Suszenie cebuli.

Gotowa! Czyli podsuszona i z oberwanym szczypiorem.

Budowa:

W sierpniu powstały fundamenty. Nad ziemią kupa błota i betonowy prostokąt. A pod ziemią? Przyłącza do wody, prądu i kanalizacji, ponad metrowe ławy wkopane w grunt, osiem kubików żwiru...  Już właściwie nie widać co tu się działo, a działo się sporo i mam nadzieję, że kiedyś na ten temat powstanie osobny post. ;) 

 

Sarny, czyli stworzenia, którymi się zachwycamy i na które pomstujemy:

Rowery - tych zdjęć by nie było, gdyby nie przypadkowo spotkany kolega z podstawówki i nie Kasia, które umie uchwycić na fotograficznej kliszy naszą codzienność, jak nikt:

Przeprawa przez rzekę z niemowlakiem jest nieco trudniejsza niż bez niego. Na naszej kładce zmieści się jedna osoba z rowerem, ale przyczepka już nie i trzeba ją przenosić. Kombinujemy więc ostatnio jak zrobić by mieć nieco szerszą kładkę (fot. Kasia Rodacka).

Pewnej soboty, wracając z rowerowej wycieczki, spotkaliśmy w Beskidzie kolegę z dzieciństwa. Przyjechał tu razem ze swoim tatą na rowerach z samego Krakowa i pedałowali dalej, w Bieszczady... A po drodze zrobili nam zdjęcie. (fot. Karol Papaj)